Ton Lieftink - Columnist

Column

Mijn rug op

Het afgelopen jaar heb ik mij proberen te vermaken met andere zaken dan met het schrijven van relativerende stukjes tekst. Dat laatste begon ook een beetje deprimerend werk te worden. Vergelijk het met het eten van blauwe bessen van Appie Heijn, je krijgt er dan behoorlijk de schijt aan. Dat is voor niemand goed. Zeker niet voor het resultaat. 

Wat ik zoal heb gedaan? Nou eens lekker vermaakt op een park van Peter Gillis. Vond het wel vreemd dat ik bij aankomst de reservering alleen contant kon betalen. Gelukkig had ik genoeg cash opzak omdat de banken dat al geadviseerd hadden. Iets met oorlogscrisis en hackers. Zelf maak in mij niet zo druk over hackers. Lijkt mij dat die druk genoeg zijn met het platleggen van Universiteiten.  
Op het Gilles-park heb ik mij over het algemeen prima kunnen vermaken. Er was van alles te doen. Enveloppen trekken in de kantine bijvoorbeeld. Aan de lijn zaten opvallend genoeg allemaal blauwe en een paar witte enveloppen. En als je slim was nam je een witte, daar zaten de prijzen in. De blauwe waren leeg en dus uitsluitend een aanslag op je portemonnee. Het gaat wat te ver om alle pluspunten van het tijdelijke verblijf op te noemen, het waren er vele. Jammer was wel dat het geplande optreden van Johnnie en Mieke werd afgelast. Mieke was ziek, iets met planken en koorts, terwijl Johnnie een plank had misgeslagen. Als vervanger trad een of ander meisje van de handel op. Dat was geen succes. Dat mens zong zo vals dat zelfs de kraaien uit de boom flikkerden. Toen dat opgeverfde wicht ook nog aankondigde binnenkort met een nieuw plaatje te komen, schreeuwde iemand uit het publiek dat het een beter idee zou zijn als ze het bij het nummertjes maken met Peter zou houden. Ik kon de schreeuwer geen ongelijk geven. 

Genoeg over mijn verblijf op het vakantiepark. Het meeste heb ik mij de afgelopen tijd prima kunnen vermaken met een serie nieuwe cabaretiers. Beter bekend onder hun artiestennaam "De Coalitie". Bijna elke dag was (en is) er wel weer een nieuwe voorstelling. Marjolein in de hoofdrol. Waarom heeft Eus haar trouwens nog steeds niet uitgenodigd voor zijn programma "de geknipte gast"? Marjoleintje schijnt trouwens graag te willen spookrijden (dat heeft dan weer niets met haar uiterlijk te maken), omdat haar routeplanner blijft zeggen "keer om, keer om¨, dat soort teksten kan zij de hele dag naar luisteren. Ach arme Fabertje grenzeloos vertrouwen zal het in haar nooit worden. In dit epistel mag natuurlijk Pieter Omtzigt niet ontbreken. Als zijn one-man show een titel moest krijgen zou het "Dokter Bibber", gaan heten, of beter nog "Doet ie het of doet ie het niet". Dan wel in de functionerende zin. 

Omdat ik mij zo prima vermaakte heb ik nog even gewacht met het weer beginnen aan columns schrijven. De doorslag gaf dat ik niet gebeld ben voor de vervanging van René van de Gijp bij VI. De wereldkampioen kontneuken had ik moeiteloos kunnen vervangen. Dan maar weer stukjes maken waarbij iedereen mijn rug op kan.

 

TON 150125

© Copyright. Alle rechten voorbehouden.

We hebben je toestemming nodig om de vertalingen te laden

Om de inhoud van de website te vertalen gebruiken we een externe dienstverlener, die mogelijk gegevens over je activiteiten verzamelt. Lees het privacybeleid van de dienst en accepteer dit, om de vertalingen te bekijken.