Sinds enige tijd verblijven wij tijdelijk in het prachtige Twente. Naast het diverse landschap genieten we vooral van de rust die de omgeving met zich meebrengt. Eigenlijk willen we nooit meer weg uit dit mooie stukje Nederland en zoeken wij naarstig naar een leuk, en niet te vergeten betaalbaar, huurwoninkje.  

Maar ook hier geldt. Vind er maar eens eentje. Je kunt je de pestpokken reageren maar uiteindelijk blijkt dat je nummer 400 bent. Of ben je toch nog nummer 100. Maar wat heb je hieraan? Juist, niets. Gelukkig hebben we een voortvarende regering die werk maakt van de woningnood. Het is even wachten dat, het verbod op de billendoekjes er doorheen is, de mobiele flitspalen zijn geplaatst om het bellen en appen achter het stuur beter aan te pakken, de eendagshaantjes nog voor hun geboorte te nek zijn omgedraaid en de amalgaan in ieders bek is vervangen door composiet. Dat laatste is al bijna in werking, dus met een witte brede lach kunnen we de toekomst tegemoet zien. We begrijpen dat er meer prioriteiten zijn bij onze landbestuurders. Positief blijven denken. Waarderen dat er in Den Haag achter de schermen hard gewerkt wordt en de ploeterende politici een veer in de kont steken. Dezelfde veer, zoals ik mij nu bedenk, een goed alternatief is voor de billendoekjes.  

Al wachtende doen wij maar "heanig an". Het rustig aandoen leer je vanzelf hier. Over het algemeen maakt de Twent zich niet zo druk. Zolang het overigens maar buiten de grote gemeentes is. Dus zeker wel in het stukje omgeving waarin wij verblijven. Dat de NAVO-topper Rutte waarschuwt dat de Russische wapens ook Europa kunnen bereiken maakt in mijn buurtschap geen indruk. "Dan schieten we terug met carbid", hoorde ik laatst een buurman zeggen om er tevens aan toe te voegen, "dat die Poetin ze evenwel niet alle vierentwintig in een kratje heeft". Van dezelfde buurman hebben we trouwens geleerd dat we hier in Twente het raam los doen en niet open zetten. We naar huis heen gaan. En als we ziek worden, niet goed te pas zijn.  

Zo leren we er elke dag weer wat bij.  En bovendien, geen tijd voor politiek geneuzel over waar Fabertje het kommaatje of het puntje in haar asielwet gaat zetten. Wat er uiteindelijk van de wet overblijft weten we allemaal. Vraagtekens!. Als er al met al wat van de wet overblijft want Wilders dreigt voor de zoveelste keer met nieuwe verkiezingen. Yeşilgöz wordt in de wandelgangen in dit verband reeds Judaskus genoemd. Frans Timmermans ziet het helemaal wel zitten. Volgens ingewijden loopt hij de hele dag met zijn hoofd in de wolken, en dat komt niet vanwege een nieuw Plameco plafond. "Woke me up before you go go", schijnt hij al zingend zijn dagen door te brengen. Bij de BBB gooien ze dan met een Wham!, de deur dicht. "Het is wake up sukkel", klinkt er dan vanachter de gesloten deur. 

Wie er blijft regeren of wie er komt. We gaan het zien. Wij hopen dat er zeer snel een huisje weltevreden aan ons besteed wordt. Hier in het Twentse zouden ze zeggen dat het "donders mooi" zou zijn. 

TON 120225