Momenteel is er de nodige commotie omtrent "Mr. Frank Visser doet uitspraak" en hierdoor ging mijn gedachten even terug naar de tijd dat ik nog in een doorsnee rijtjeshuis woonde, Dat is alweer heel wat jaartjes geleden. Een klein prachtig huurwoninkje in een volkswijk. Een wijk met toeslagen die niet werden aangevraagd laat maar zeggen. Een wijk waar wanneer de postcodeloterij voor de deur stond je ervan uit kon gaan dat moeders de vrouw de deur opendeed in een onesie. Een tijd dat je, wat die loterij betreft, niet je kinderen s 'avonds naar binnen hoefde te halen omdat je bang moest zijn dat Winston Gerschtanowitz op zijn motor door jouw straat kwam crossen. Wel fijn om te zien dat het tegenwoordig weer goed gaat met Winston. Dat hij voor de kost niet meer vierkante metertjes natuurgebied aan goedgelovigen hoeft te verkopen. 

In mijn straat woonde destijds een overbuurman die, laat ik het netjes zeggen, als baby waarschijnlijk een keer flink van de commode was gevallen. Hij woonde daar samen met zijn vrouw die in de buurt gans werd genoemd. Dat kwam niet door haar pas. Naast hen woonde een wat ouder echtpaar waarvan hij het chagrijn hadden uitgevonden. Type Maarten van Rossem, maar dan zonder poedersuiker op zijn schouders. Die twee buren leefden in voortdurende onmin met elkaar. Zo had de ene buurman eens wat overhangende takken gesnoeid en dat was dan tegen het zere been van het chagrijn. Het chagrijn had zijn buur zelfs voor amoebe uitgemaakt. Hij had geen idee wat het betekende maar wist qua intonatie dat hij net zo goed voor Rachel Hazes uitgemaakt had kunnen worden. En dat pikte hij niet. Ook dit keer werd de bonje op straat uitgevochten. Uiteindelijk hebben wij samen als gemeenschap een goed gesprek gehad met de strijdende partijen en is de strijdbijl begraven. Zo kon dat, en hoorde dat. Daar had je geen rijdende rechter of Frankie Visser voor nodig. 

In de huidige tijd dan wel? Eigenlijk ook niet, maar aandacht ziek gedreven komen we al te graag met ons porem op de televisie en dan wenden we ons tot de Bassie en Adriaan van de pseudo nationale rechtspraak. Mr. Frank Visser en Victor Brand. Nu is die Visser geen acrobaat maar denkt hijzelf dat hij een magistraat is, maar Victor staat wel voor kat en kwaad. Als je kiest om mee te werken aan de afleveringen van dit clownsduo moet je later niet zeuren dat je voor paljas staat. Bij de commerciële tv weet je bovendien vooraf dat het niet om jou maar om de kijkcijfers draait. Het Commissariaat van de Media gaat onderzoek doen naar klachten over het programma. De klagers vinden dat zij onheus zijn neergezet en bovendien zijn de problemen niet opgelost maar verergerd. Intussen heeft Talpa de titels van fragmenten uit het programma op YouTube aangepast. Geen "Terrorbuurman" meer, zelfs de titel "Kreng" is verdwenen. 

Ach wat verlang ik naar de goede oude tijd. Opeens schiet de naam Jerry Springer in mijn geheugen. Daar werd aan het eind toch alles opgelost met de linker en de rechter? 
 

TON 120325